Nederland heeft tijdenlang onder het landijs gelegen. Daarvan zijn soms nog wat sporen terug te vinden. Op de foto's zie je het plaatsje Langeveen. Een dorpje ten noorden en noordwesten van Almelo en Hengelo. Het gebied heeft bedekt gelegen onder het landijs gedurende de Saale ijstijd. In het landschap zijn meerdere stuwwallen te zien, waaronder de Sallandse Heuvelrug.
Langeveen is bijzonder omdat hier vroeger een esker gelegen heeft. Eskers zijn in de ijstijd (in dit geval de Saale-ijstijd). Een esker is een fluvioglaciaal (fluvio = rivier, glaciaal = ijs, dus smeltwater) verschijnsel. Hij ontstaat onder en in een gletsjer. In de gletsjers stroomt water door tunnels, breuken en scheuren in en onder het ijs. Dit water neemt stenen, grind en ander materiaal mee en dat blijft liggen op de bodem van zo’n tunnelrivier. Na het smelten van het ijs blijft het puin en grind achter. Een esker lijkt een beetje op een spoordijk, maar dan door de natuur aangelegd en vele malen groter en hoger. Over en langs deze eskers zijn vaak dekzandwelvingen ontstaan.
Van de esker zelf is weinig over, want boeren hebben het grind uit de ondergrond weggehaald. [bron tekening: https://landschaplopen.com/]