Later werden de kastelen groter en zwaarder. Aarde heuvels waren niet meer genoeg. Een stevige ondergrond was van groot belang. In landen als Frankrijk en Duitsland was er genoeg rotsige ondergrond. In Nederland is die bodem er niet. Als je nu kijkt naar de spreiding van kastelen in het westen van Nederland, dan valt je iets op. Ze staan allemaal mooi op een rijtje onder elkaar. Dan is er een strook niks en vervolgens zie je weer een strookje kastelen staan. Dit heeft alles te maken met de ondergrond. De kastelen in het westen van West Nederland staan op oude strandwallen en strandvlakten. Zand vormt hier een stevige ondergrond, die stevig genoeg is om een stenen gebouw te dragen. De meren daar rechts van vormden ook meteen een mooi obstakel. Mensen waren daardoor gedwongen de routes langs de kastelen te nemen. Kasteelheren konden op die manier de wegen goed in de gaten houden.