Het dorp was een zogenaamd legeringscomplex. Het legeringscomplex lag aan weerszijden van de Wassenaarseweg, aan de binnenvoet van de duinen, ongeveer één kilometer ten westen van de startbanen. De meeste in de vorm van bakstenen barakken gebouwde gebouwen, zijn gebouwd in de traditionele architectuur van de Heimatschutzstil. De boerderijstijl was in harmonie met het landelijke karakter van het omliggende gebied en bood een goede camouflage. Door de spreiding van de gebouwen leek het vanuit de lucht op een dorpje. In het achterliggende duin waren schuil- en bergplaatsen gebouwd. Het complex van woongebouwen, droeg duidelijk het karakter van een vroeg Duits oorlogsvliegveld. Het dorp bestond uit 26 gebouwen. Centraal, bij de T-splitsing van de Wassenaarseweg en de weg naar het terrein met de startbanen, lagen de legeringsgebouwen. Aan de oostkant van de Wassenaarseweg bij de splitsing bevond zich de kapel. waarbij nog drie legeringsgebouwen stonden. Centraal lag een grasveld met een vijver. Hieraan lagen twee grote gebouwen, het kantoor voor de vliegveldcommandant en zijn staf en de kantine. Vlakbij de Wassenaarseweg stond een kleine bunker en een schakelstation, waarin de schakelkasten voor het telefoonnet waren ondergebracht. Ten westen van de Wassenaarseweg waren dat de keuken annex kantine, het hospitaal en de tandheelkundige kliniek. Aan de oostzijde van de Wassenaarseweg waren het badhuis, werkplaatsen en het wachtgebouw gelegen. Vlakbij de ingang van het vliegveld zijn nog vier munitiebergplaatsen en tetraederbalken te zien. Na de oorlog werd het vliegveld in gebruik genomen als marinevliegkamp Valkenburg, tot de sluiting daarvan.